Sypialnia - parter

Wszedł tutaj z Calls na rękach i położył ją na łóżku. Żeby mu nie ubabrała całej pościeli zakleił jej ranę wacikiem z tasiemką. Nie miał okien w tym pokoju, i w kilku innych też, no ale skupiamy się tutaj. Więc nie miał okien, nie musiał bać się że ucieknie. Drzwi zamknął na kilka spustów i usiadł daleko od łóżka czekając za ile się obudzi. /jak chcesz ją obudzić to napisz coś w stylu '20 minut później' może/

//28 dni później?? labo i wcale bo się wykrwawiła jednak//
Krzyknęła i otworzyła szeroko oczy. Miała koszmar. Spojrzała na sufit ale to nie był jej sufit. Uniosła się na łokciach i rozejrzała po pokoju. Dostrzegła chłopaka z cmentarza więc chciała się zerwać i uciec. Jak najdalej. Kiedy się gwałtownie poruszyła poczuła szarpnięcie w okolicach szyi. Dotknęła dłonią kawałek opatrunku - Co Ty mi zrobiłeś!- zerwała się i rzuciła na niego waląc pięściami gdzie popadnie. Waliła na oślep a jej twarz zalewały łzy.

Nie robiło to na nim większego wrażenia. Złapał ją znów za nadgarstki, niech potem nie narzeka że ma siniaki jak sama się wyrywa. - Musisz być grzeczna. Nic Ci nie zrobiłem, znalazłem cię przy cmentarzu, chyba coś cię... zaatakowało. - Powiedział z wyimaginowanym przerażeniem. Oczywiście perswazja znów działała. - Pomogłem Ci, wiec nie bij mnie. - Dodał po chwili.

Osunęła się na kolana i wyrwała ręce z jego uścisku - Zaatakowało??? - nadal miała czarną dziurę i nie wiedziała co się z nią działo. - Więc wypuść mnie teraz. Już mi nic nie grozi prawda??- spojrzała przerażona na niego. Skoro ją uratował nie może się go bać.

Wstał i posadził ją na łóżku. - Nie możesz teraz wyjść. Wszyscy będą pytali co to. - Wskazał na ranę. - A ty nie powiesz im bo nie wiesz. Daj znać rodzicom, chyba zostaniesz tutaj na trochę. - Powiedział przekonującym tonem głaszcząc ją po policzku. - Nie boisz się, wiem. - Posłał piorunujący wzrok i spowrotem osiadł na krześle.

//ha ma zostać jego bankiem krwi?? będzie ją gryzł jak najdzie go ochota?? xp//
Popatrzyła na niego pustym wzrokiem -Zostać???Tutaj?? Z Tobą??? -pokręciła głową. Dopiero teraz do niej dotarło że gdzieś tam jest normalny świat i ma rodziców. - Nie mogę tu zostać. Z Tobą. To nie etyczne -dotknęła dłonią rany. Nadal bolała. Przez ubytek krwi czuła się słaba więc opadła na łóżko.

/tymczasowo xd/
Westchnął. Nie będzie jej podnosił na siłę więc usiadł obok niej na łóżku. Ważne było dla niego tylko by utrzymać kontakt wzrokowy, a skoro była słaba, było łatwiej. - Kto dba o etykę? - Zapytał wściekle. - Przecież chcesz zostać. Oni zrozumieją, chcą twojego szczęścia. - Powiedział cicho i przekonująco, jak zawsze zresztą.

///czyli az wypije to wszystko co ona w sobie ma??? pewnie w piwnicy ma całe stadko takich damskich zombich xp//
Nawet jak była normalna miał nad nią przewagę. Gdyby tylko była tego świadoma od razu przebiła by go kołkiem i pozbyła się jego raz na zawsze. To zawsze jeden mniej. Jęknęła tylko. Czuła pulsujący ból w szyji.A może się nie postarał i dostało jej się kropelkę jadu?? Zacisnęła z bólu zęby. Nie myslała teraz o rodzicach tylko o tym aby przetrwać ból.

/nie, przecież organizm produkuje krew z tego co wiem xd, jakby chciał ją zabic to już by to zrobił xd./
Nie, żadna kropelka się nie przedostała, nawet zresztą po kropelce nic by się wielkiego nie zdarzyło. Kołek? Wystarczyłoby słowo i zrezygnowałaby z tego. - Więc zostaniesz prawda? - Zapytał z troską, po czym wrednie się zaśmiał. Zobaczył jej minę. - Boli. - Stwierdził i przyłożył lodowatą dłoń do rany. Nie zrobił tego broń boże dla jej dobra, chciał tylko się upewnić że zostaje.

//ale jak będzie miał wilczy apetyt to moze wypić wszystko od razu//
Krzyknęła z jeszcze większego bólu. Musiała zostać nie miała i tak innego wyjścia więc nawet nie musiał się upewniać. Automatycznie sięgnęła po telefon i napisała wiadomość do rodziców że wyjeżdża na parę dni i żeby się nie martwili. -Po co chcesz abym została?? -spytała nagle. Nie musiał jej tu zabierać, zdązyła by się wykrwawić na cmentarzu i miał by ją z głowy.

Uśmiechnął się zadowolony. No, więc ma teraz co jeść przez jakiś czas, a co będzie potem to się zobaczy. - Taka ładna dziewczyna, nie mogę narazić cię na nieprzyjazne spojrzenia z powodu tego. - Zamrugał kilka razy w celu uwydatnienia "niewinności". Nie chciał jej zabić. Nie po pierwszym razie.

Nie no jaki miły wampir może kupi mu kwiatki za to że jeszcze dał jej żyć. Przewróciła się na bok i zamknęła oczy. A kiedy miała jej zamknięte nie mógł nią sterować i nadal była sobą. Dotarło do niej co się z nią stało naprawdę więc krzyknęła przerażona bo zdała sobie sprawę co się z nią teraz stanie. A nie chiała jeszcze umierać.

Wziął głęboki oddech. - Nic ci nie będzie tutaj. Musisz mi zaufać. - Powiedział i wstał od łóżka. Podszedł do drzwi. - Hej, popatrz tylko. Muszę ci coś pokazać. - Oznajmił spokojnie, jego ton nie miał prawa brzmieć podejrzanie, ale kto tam wie co myśli Call.

A jak ona miała mu zaufać?? Na razie bała się go. Dowiedziała się kim a razem czym jest. Zacisnęła bardziej powieki-Przestań wiem co robisz i co chcesz mi zrobić. Ale Ci się to nie uda.-odwróciła się na brzuch i wcisneła twarz w poduszkę. Nie mogła na niego patrzeć. Nawet nie chciała. Brzydziła się nim.

Przewrócił oczami. - Niegrzecznie tak. - mruknął i otworzył drzwi. Upewnił się że wszystko jest szczelnie pozamykane, ale w sumie nie było tu nic poza drzwiami przy których stał. - Nie, to nie. - Odparł wzruszając ramionami i wyszedł z sypialni zamykając wszystkie zamki. Po chwili zapukał. - Nie wyjdziesz stąd sama. Ale niedługo wrócę. - Zawołał, żeby usłyszała i poszedł gdzieś.

-Nie chce żebyś wracał. Nie chce mieć z Tobą nic do czynienia. Chce stąd wyjśc!!!-!Zerwała się z łóżka i sprawdziła wszystkie możliwości. Rozpłakała się znowu ale tym razem z bezsilności. Przeszło jej nawet na myśl żeby zastawić czymś drzwi ale jak czytała wampiry są silne więc otworzył by je bez mrugnięcia okiem.

Jakiś czas później.
Wrócił ze "spaceru". Wszedł do pokoju i bez słowa usiadł na krześle. Poczuł jeszcze strużkę krwi spływającą z wargi, więc czym prędzej wytarł ją. - Nie pójdziesz spać? Musisz być zmęczona. - Zapytał wpatrując się w nią. - Co robiłaś gdy mnie nie było. No powiedz. - Powiedział całkiem poważnie. - Powiesz mi. - Posłał spojrzenie. Chciał wiedzieć czy nie próbowała stąd przypadkiem wyjść.
/wrócę wieczorem ;p/

Ale tym razem nie zdążyła odwrócić wzroku ani zamknąć powiek. Wszedł tu tak szybko. - Spałam - odparła. Bo spała zmęczyła się i nadal była słaba. Ból zelżał ale mimo wszystko czuła palący ból w szyi. Po tym jak zdemolowała pokój mógł się domyśleć że robiła wszystko aby się stąd wydostać.

Rozejrzał się. - Będziesz to musiała posprzątać. - Powiedział z przekąsem. - Przecież nikt nie lubi mieszkać w brudzie, nie? - Powiedział i podniósł z ziemi lampkę nocną i położył ją na stolik. Usiadł na łóżko obok niej i popatrzał jej w oczy. - Nie chcesz stąd uciec. - Stwierdził pewnie. - Nie umiałabyś po prostu pójść, gdyby nawet drzwi były otwarte. Nie chcesz tego. - Zaświdrował wzrokiem jeszcze chwilę a potem wstał i zaczął coś jeszcze ogarniać.

Pokiwała więc tylko głową ,ale ruszyła się z miejsca. Nie ma zamiaru robić tu cokolwiek. Patrzyła na niego i wsłuchiwała się we wszystko co on mówi. Nie nudzi go taka władza?? -Nie chcę tego -odparła automatycznie.

Nie zapominaj o jego podłym charakterze. Przewrócił oczami. - No ale do sprzątania aż nie chce mi się ciebie zmuszać. - Mruknął cicho i poukładał powoli leżące na podłodze rzeczy na swoje miejsce. Postanowił tymczasem podroczyć się z nią. - Dlaczego tutaj jesteś? - Zadał pytanie, na które strasznie chciał usłyszeć pasjonującą go odpowiedź.

Ona tez jest wredna ale on jej teraz nie pozwala być sobą więc nie może mu pokazać że nie warto było z nią zadzierać. Siedziała nadal na łóżku. Nie musiała na niego patrzeć więc wracało jej "ja" Tez umiała się z nim drażnić więc zerwała szybko plaster z szyji tak że z rany wyciekła strużka krwi - Zabij mnie wolę to niż być tutaj z Tobą -krzyknęła w jego stronę.

Wziął głęboki oddech, zupełnie niepotrzebnie. Wyczuł zapach jej krwi i nie umiał się opanować. Spojrzał na nią, nie wyglądał już seksownie ani przystojnie. Oczy wyglądały jakby żyłki w nich popękały, na skórze pojawiły się żyły i jego zęby optycznie się uwydatniły. Wtedy nie zdążyła go zobaczyć w takim stanie. Rzucił się do jej rany w przeciagu sekundy i przywarł do niej.

A gdzie jego wola?? Poczuła ból ale nie zemdlała.Powoli uchodził z niej duch. Przestała odczuwać cokolwiek. Nawet nie próbowała się bronić, bo nie miała z nim żadnych szans.Wolała zginąć niż dawać się tak dłużej wykorzystywać. Nie pozwoli sobie na bycie czyjąkolwiek marionetką.