Stary las

Ha ha ha nieźle to wyszło. Ocknęła się czując ból. Złapał się za policzek i otworzyła oczy.Było ciemno i nic nie widziała. Próbowała się podnieść ale nie miała siły i znowu opadła na ziemię. W głowie jej się kręciło więc leżała oddychając głośno - Co ja tu robię?? -spytała cicho. Miała nadzieje że ten ktoś kto ją znalazł nie poszedł sobie jeszcze.

- Uf, żyjesz. - Odetchnął. Teraz jego gra aktorska musiała być perfekcyjna. - Nie wiem, byłem na cmentarzu i zobaczyłem ciało. Musiałaś zemdleć, bo nie masz ran. - Opowiedział troskliwie. Objął ją ramieniem i pomógł podnieść się chociaż do siadu. - Dobrze się czujesz? Odprowadzić cię do domu? - Zapytał nadal ją trzymając. Żeby nic nie podpadło starał się nie nawiązywać kontaktu wzrokowego.

-Dzięki -skinęła głową kiedy pomógł jej wstać tzn na razie tylko usiąść. Złapała się za głowę bo poczuła palący ból w czaszce. - Chyba musiałam się o coś uderzyć - chciała sama jakoś się wytłumaczyć czemu leży tu. -Byłam na cmentarzu i kiedy wracałam to przy bramie....-zawahała się - Nie nic nie pamiętam. Możesz mi pomóc?? -oparła się na nim i próbowała wstać.

Zmrużył oczy. - Ktoś zrobił Ci krzywdę? - Zapytał z błyskiem w oku, którego chętnie by się teraz pozbył. Pomógł jej wstać i już po chwili stali razem, on obejmował ją żeby się nie przewróciła. - Zaprowadzę Cię do domu, ok? - Zaproponował raz jeszcze.

Potarła dłonią zmęczone oczy - Tak było by miło - rozejrzała się jeszcze po cmentarzu. Jak mogła upaść i nic nie pamiętać?? Nie mogła tego pojąć. -Torba! Gdzie tu musi być moja torba. -puściła chłopaka i rozejrzała się wokól miejsca w którym leżała -Miałam tam wszystko, telefon, dokumenty, ksiązki. Nie widziałeś jej??

Zamknął oczy i wziął głęboki oddech. - Zróbmy tak, odprowadzę Cię i wrócę tutaj się rozejrzeć. Znajdę ją i natychmiast przyniosę, dobra? - Zaproponował. - Jesteś zmęczona, nie ma sensu żebyś się męczyła jeszcze bardziej. - Powiedział ze słodką troską. Złapał ją jeszcze raz, to znaczy objął, bo może w każdej chwili stracić równowagę. - Możesz mi zaufać, że nic stamtąd nie zabiorę.

Nie miała innego wyjścia i tak i tak. -Niech będzie - nie wiedziała czy może mu ufać ale zaryzykowała -Chodźmy- przytrzymując się jego ramienia ruszyła do wyjścia z cmentarza. Chciała już być w domu/

/zacznę/